Polityka Ochrony Dzieci

w Firmie „Szkoła Zdrowia”

Preambuła

Wszelkie podejrzenia o nadużycia wobec dzieci są traktowane jako priorytetowe i podlegają niezwłocznemu wyjaśnieniu. „Szkoła Zdrowia” zachowuje pełną współpracę z organami ścigania oraz organizacjami odpowiedzialnym za ochronę dzieci. W przypadku wszczęcia interwencji wyjaśniającej w sprawie nadużyć wobec dzieci, „Szkoła Zdrowia” podejmuje natychmiastowe działania w celu ochrony dzieci i odseparowania od dzieci osoby podejrzanej o nadużycia.

Podstawy prawne Polityki ochrony dzieci

  • Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991r. Nr 120, poz. 526 z późn.zm.)
  • Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz.483 z późn.zm.)
  • Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359)
  •  Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny                     i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1606)
  • Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 31 z późn. zm.)
  • Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej             (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1249).
  • Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1138 z późn. zm.).
  • Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1375 z późn. zm.).
  • Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.) – art. 23 i 24
  • Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 z późn. zm.).

Polityka ochrony dzieci w „ Szkole Zdrowia” wytyczne mające na celu:

  1. ustalenie zasad bezpiecznej relacji pracownik – dziecko
  2. wskazanie procedur interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka
  3. określenie sposobów weryfikacji pracowników
  4. uregulowanie mechanizmu, w ramach którego dzieci i ich rodzice lub opiekunowie prawni mogą składać skargi.

Rozdział I

Objaśnienie terminów

  1. Personelem lub członkiem personelu jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawne a także wolontariusz i stażysta.
  2. Właściciel – Mirosław Michalik osoba uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach firmy „Szkoła Zdrowia”
  3. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18 roku życia.
  4. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy.
  5. Zgoda opiekuna dziecka oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka/opiekunów prawnych. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.
  6. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę w tym członka personelu klubu lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie, dotyczy to również przemocy rówieśniczej.
  7. Osoba odpowiedzialna za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem to wyznaczony przez Właściciela członek personelu sprawujący nadzór nad realizacją Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem w firmie.
  8. Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.
  9. Interwencją prawną jest zawiadomienie policji lub prokuratury                           o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka lub zawiadomienie właściwego sądu rejonowego, wydziału rodzinnego                          i nieletnich o zagrożeniu dla dobra dziecka, bądź zawiadomienie najbliższego Ośrodka Pomocy Społecznej.

Rozdział II

RODZAJE PRZEMOCY

Przemoc fizyczna

Przemoc fizyczna jest często najłatwiej rozpoznawalną formą. Może przejawiać się między innymi w uderzeniu, potrząsaniu, szczypaniu, gryzieniu, podduszeniu lub innym działaniu, które powoduje obrażenia fizyczne, pozostawia ślady lub powoduje ból.

  • Przykłady:
    • Uderzanie dziecka ponieważ nie słucha, przeszkadza;
    • Popychanie, poszturchiwanie;
    • Zachęcanie dzieci do agresywnej zabawy, bez względu na ryzyko zranienia siebie lub innych osób,

Wykorzystywanie seksualne

Wykorzystywanie seksualne to każdy rodzaj kontaktu seksualnego międzyosobą dorosłą, a małoletnią, tj. młodszą niż 18 lat, między znacznie starszym dzieckiem, a młodszym dzieckiem. Niedopuszczalne jest także robienie nieprzyzwoitych zdjęć dzieci, angażowanie dzieci w oglądanie takich zdjęć lub czynności seksualnych oraz zachęcanie dzieci do zachowywania się w sposób niewłaściwy seksualnie. Komentarze o charakterze seksualnym pod adresem innych osób są również formą wykorzystywania seksualnego. Nawet jeśli osoba poniżej 18 roku życia wyraża zgodę na czynność seksualną to nadal zachowanie spełnia przesłanki wykorzystywania.

  • Przykłady:
    • Fotografowanie nagich lub przebierających się dzieci w szatni  lub innych miejscach na terenie obiektu
    • Rozpoczęcie relacji seksualnej z dzieckiem,
    • Komentowanie tego, jak dziecko jest „dobrze rozwinięte” ,
    • Wymaganie od dziecka kontaktu fizycznego wykraczającego poza potrzeby treningu, gry itp. twierdząc, że to służy dobru zawodnika/zawodniczki,
    • Wysyłanie nieodpowiednich lub niechcianych wiadomości seksualnych dzieciom za pomocą Internetu lub telefonu komórkowego,
    • Poniżanie, wyśmiewanie czy groźby skierowane na tle seksualnym.

Przemoc emocjonalna, psychiczna lub werbalna

Przemoc emocjonalna ma miejsce, gdy osoba dorosła nieustannie krytykuje dziecko, grozi mu lub je wyklucza z pewnych aktywności, obniżając jego poczucie wartości. Trener, opiekun to osoby znaczące w życiu dziecka, będące dla niego autorytetem sportowym i wzorem do zachowania (naśladowania). Krytyka nie jest zabroniona. Krytyka jest ważna dla nauki, rozwoju i doskonalenia dzieci. Podobnie, żarty i śmiech pomagają tworzyć więzi między ludźmi i poczucie wspólnoty. Różnica pomiędzy przemocą psychiczną, krytyką polega na tym, że w przemocy psychicznej wykorzystywanie emocjonalne idzie za daleko. Krytyka przestaje być motywująca, a żarty nie są śmieszne. Przemoc emocjonalna może ranić i powodować szkody, w tym głównie szkody psychiczne, podobnie jak przemoc fizyczna.

  • Przykłady:
    1. Krzyczenie na dziecko i używanie języka agresywnego, ironicznego lub poniżającego w sytuacji niepowodzenia sportowego,
    2. Naśmiewanie się z dziecka i zachęcania do tego innych dzieci,
    3. Faworyzowanie w zespole, tak że niektóre dzieci czują się wykluczone,
    4. Przykłady obejmują przekleństwa, obelgi, poniżanie, groźby słowne, szyderstwo czy manipulacyjne użycie języka w celu sprawienia krzywdy emocjonalnej.

Zaniedbanie

Zaniedbanie ma miejsce, gdy dorosły nie zapewnia wystarczającego wsparcia emocjonalnego lub umyślnie i konsekwentnie nie zwraca uwagi na dziecko. Zaniedbanie występuje również wtedy, gdy nie zapewnia się dziecku realizacji podstawowych potrzeb, np. nie otrzymuje wystarczającej ilości jedzenia, ubrania, opieki medycznej lub nadzoru.

  • Przykłady:
    1. Brak wiedzy opiekunów, gdzie znajdują się dzieci
    2. Niepozwalanie dzieciom na zaspokojenie pragnienia,
    3. Korzystanie z urządzeń, które nie spełniają wymogów bezpieczeństwa,
    4. Brak zgody na wyjście do toalety, bo to np. zły moment.

Prześladowanie

Chociaż znęcanie się zwykle uważa się za akt dorosłego wobec dziecka, nadużycia mogą pochodzić od rówieśników. Przemoc dziecka wobec innego dziecka często jest nazywana prześladowaniem. Prześladowanie może przybierać różne formy:

  • Obejmuje działania fizyczne, takie jak uderzanie, uszkodzenia lub kradzież mienia, aktywność online, takie jak obraźliwe wiadomości, komentarze, posty lub zdjęcia zamieszczane w mediach społecznościowych, akty słowne, takie jak przezywanie.
  • Prześladowanie może być oparte na kryterium płci, pochodzenia etnicznego, seksualności, niepełnosprawności lub poziomie umiejętności sportowych. Dorośli czasami lekceważą prześladowanie, myśląc, że przynosi mniej doniosłe skutki, ponieważ występuje między dziećmi. Jednak prześladowanie może powodować szkody. Z tego powodu ważne jest, aby tworzyć atmosferę, w której wszyscy wiedzą, że prześladowanie nie jest i nie będzie tolerowane i należy na nie reagować, gdy tylko się rozpocznie.
  • Inne formy nadużyć, takie jak dyskryminacja, wykorzystywanie  i przemoc, znęcanie się dorosłych nad dziećmi jak i dzieci wzajemnie nad sobą, mimo pewnych odrębności, należą do głównych kategorii nadużyć – przykłady:
    • wymuszanie pieniędzy,
    • wyśmiewanie się z tuszy lub niepełnosprawności czy choroby,
    • wyśmiewanie się z rodziców lub innych osób bliskich.

Rozdział III

  1. Zasady pracy z dziećmi:

Pracownicy „Szkoły Zdrowia” udzielają pomocy dzieciom i ich rodzinom/opiekunom prawnym. Praca z dziećmi wymaga szczególnej uwagi, wrażliwości i odpowiedzialności. Oto ogólne zasady, które mogą pomóc w skutecznej pracy z dziećmi:

  • Bezpieczeństwo na pierwszym miejscu.
    • Upewnij się, że środowisko jest bezpieczne i dostosowane do wieku dzieci.
    • Zawsze miej na uwadze zasady pierwszej pomocy.
  • Zrozumienie indywidualnych potrzeb:
    • Zorientuj się, że każde dziecko jest inne, z różnymi potrzebami i umiejętnościami,
    • Dostosuj swoje podejście do indywidualnych cech każdego dziecka,
  • Budowanie relacji i zaufania:
    • Stwórz pozytywną atmosferę opartą na wzajemnym zaufaniu i szacunku,
    • Słuchaj uważnie i bądź dostępny do rozmowy.
  • Komunikacja:
    • Komunikuj się jasno i prostym językiem dostosowanym do wieku dziecka,
    • Zachęcaj do wyrażania myśli i uczuć,
  • Stymulacja rozwoju;
    • Twórz aktywności wspierające rozwój umiejętności fizycznych, emocjonalnych, intelektualnych i społecznych dzieci.
  • Zasady dyscypliny:
    • Ustal jasne granice i konsekwentnie je egzekwuj,
    • Korzystaj z pozytywnych metod dyscyplinowania, unikając kar cielesnych czy poniżania.
  • Współpraca z rodzicami/opiekunami:
    • Utrzymuj regularny kontakt z rodzicami, informuj o postępach i problemach.
    • Współpracuj z rodzicami w tworzeniu harmonijnego środowiska dla dziecka
  • Różnorodność i tolerancja:
    • Szanuj różnice kulturowe, religijne i indywidualne wśród dzieci,
    • Wspieraj świadomość i tolerancję różnic.
  • Wiedza o rozwój dziecka;
    • Bądź świadomy etapów rozwoju dziecka i dostosuj swoje podejście do ich aktualnych potrzeb.
  1. Troska o dzieci z niepełnosprawnością lub specjalnymi potrzebami wychowawczymi.
    • Małoletni z niepełnosprawnością oraz ze specjalnymi potrzebami wychowawczymi wymagają większej troski niż pozostali. Należy traktować ich ze szczególną wrażliwością oraz szacunkiem.
    • Małoletnim z niepełnosprawnością należy pomagać w takim zakresie, w jakim potrzebują tej pomocy. Nie należy ich wyręczać w czynnościach osobistych.
    • Jeżeli zachodzi potrzeba takiej pomocy, to powinny czynić to osoby do tego wyznaczone za zgodą rodziców (opiekunów prawnych). Przy udzielaniu takiej pomocy należy kierować się szczególnym szacunkiem i dyskrecją.
    • Małoletni z niepełnosprawnością oraz ze specjalnymi potrzebami wychowawczymi mogą łatwiej niż inni podlegać wykluczeniu w grupie rówieśniczej. Mogą też mieć trudności w wyrażaniu swoich uczuć i potrzeb, dlatego wymaga to od opiekunów większej uwagi oraz adekwatnej reakcji.

Pamiętaj, że dane o stanie zdrowia i niepełnosprawności należą do danych szczególnej kategorii, chronionych najbardziej ze wszystkich innych danych przez RODO. Pamiętaj o konieczności zachowania poufności posiadanej wiedzy na ten temat.

Rozdział IV

Zasady bezpiecznej relacji pracownik – dziecko

  1. W kontaktach z dziećmi pracownicy:
    • Opierają się na poszanowaniu jego podmiotowości, godności, praw, w tym ze szczególnych uwzględnieniem prawa do ochrony przed krzywdzeniem i prawa do ochrony prywatności dziecka,
    • Pamiętają o tym, aby bezpośredni kontakt odbywał się za zgodą dziecka i był dostosowany do jego możliwości i potrzeb (np. pomoc w ubieraniu, asekuracja w ćwiczeniach, udzielanie pierwszej pomocy, itp.),
    • W kontakcie z dzieckiem używają prostego języka, dostosowanego do poziomu jego rozwoju, pozbawionego etykiet i ocen,
    • Udzielają na ich pytania odpowiedzi adekwatnych do wieku i etapu rozwoju,
    • Zachowują spokój i szacunek, mając szczególnie na uwadze, że dzieci doświadczone traumą mogą wyrażać wynikające z niej trudne emocje (np. lęk, złość, obojętność),
    • Traktują je równo bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd i inne cechy,
    • Podejmując decyzje ich dotyczące informują je o nich i starają się brać pod uwagę ich zdanie i oczekiwania,
    • Starają się nie dopuszczać do sytuacji, gdy są z dzieckiem sam na sam. Jeśli jest taka konieczność – informują dziecko, dlaczego chcą porozmawiać na osobności, np. wyjaśnienie dziecku jakie popełnia błędy na zajęciach,
    • Starają się podnosić głos wyłącznie w uzasadnionych przypadkach, tj. w trakcie zajęć, w sytuacji gdy jest duża grupa dzieci, na obiektach sportowych o dużej powierzchni, zwiększonym hałasie, dotyczące korygowania ćwiczeń, przekazywania informacji, dopingowania etc.,
    • Dbają o bezpieczeństwo upewniając się, że sprzęt i wyposażenie,                  z którego korzystają jest użytkowane zgodnie z jego przeznaczeniem (tj. okna i drzwi są zabezpieczone, sprzęt sportowy jest sprawny i zabezpieczony itp.).
  2. Niedopuszczalne są następujące zachowania pracowników w stosunku do dzieci:
    • Wszelkie zachowania zawstydzające, upokarzające lub poniżające dzieci, mające znamiona przemocy psychicznej, fizycznej lub wykorzystywania seksualnego,
    • Naruszający godność dziecka, niestosowny kontakt fizyczny,
    • Podawanie dziecku leków, alkoholu i/lub wszelkich substancji psychoaktywnych,
    • Nawiązywanie z dzieckiem relacji o charakterze seksualnym,
    • Utrzymywanie z dzieckiem kontaktów o charakterze prywatnym (poza świadczonym zakresem pomocy),

Rozdział V

Sposoby weryfikacji pracowników

  1. Dane osobowe osób prowadzących zajęcia z dziećmi należy rejestrować (zgodnie z zapisami prawa dot. przetwarzania danych osobowych) po to, aby w sytuacjach ewentualnych nadużyć w prosty sposób można było zidentyfikować sprawcę.
  2. Dane osób współpracujących w czasie zajęć (m.in. pomoc trenera)                    z dziećmi należy rejestrować (zgodnie z zapisami prawa dot. przetwarzania danych osobowych), po to, aby w sytuacjach ewentualnych nadużyć w prosty sposób można było zidentyfikować sprawcę.
  3. Art. 6 ust.1 pkt 10 ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz.U. z 2003 r., poz. 1068 ze zm.) wskazuje, że pracodawca ma prawo do uzyskania informacji o osobach, których dane osobowe zgromadzone zostały w Rejestrze Karnym, w zakresie niezbędnym dla zatrudnienia, co do którego z przepisów ustawy wynika wymóg niekaralności, korzystania z pełni praw publicznych. Zajęcia sportowe                         w „Szkole Zdrowia” mogą prowadzić wyłącznie osoby, które przedłożą zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego.  Weryfikację zaświadczeń od osób zatrudnionych i współpracujących stosuje się co najmniej raz na 2 lata.
  4. Na osobie przystępującej do pracy z dziećmi ciąży obowiązek przedłożenia dokumentów i oświadczeń, o których mowa w art. 21 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym.
  5. Przed przystąpieniem do pracy wybrany kandydat przedkłada zaświadczenie dotyczące niekaralności za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej w formie wydruku z Rejestru Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym oraz zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego. 
  6. Każdy pracownik „Szkoły Zdrowia” zapoznaje się zapisami Polityki Ochrony Dzieci składając oświadczenie stanowiące załącznik nr 1.

Rozdział VI

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

  1. Personel „Szkoły Zdrowia” posiada wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków  zwraca uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci.
  2. Personel monitoruje sytuację i dobrostan dziecka poprzez bieżącą obserwację jego zachowania, a także poprzez stały kontakt z opiekunami.
  3. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka, personel zgłasza ten fakt Właścicielowi Firmy, osobie odpowiedzialnej za nadzór nad realizacją Polityki Ochrony Dzieci, który podejmuje rozmowę z opiekunami dziecka, bądź zleca przeprowadzenie jej innej osobie. Podczas rozmowy należy przekazać informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywować rodzica/opiekuna prawnego dziecka do przyjęcia pomocy.
  4. W przypadku wystąpienia podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone także poza zajęciami, personel powinien przekazać taką informację Właścicielowi Firmy – osobie odpowiedzialnej za nadzór nad realizacją Polityki Ochrony Dzieci, który po rozpoznaniu sytuacji podejmuje decyzję o dalszym postępowaniu.

Rozdział VII

Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka

  1. Każda informacja o podejrzeniu krzywdzenia dziecka powinna być wyjaśniana bez względu na to czy pochodzi od dziecka/rodzica/opiekuna prawnego oraz czy dotyczy podejrzenia krzywdzenia ze strony innego dziecka (przemoc rówieśnicza), rodzica/opiekuna prawnego dziecka/pracownika.
  2. W przypadku powzięcia informacji o podejrzeniu krzywdzenia dziecka przez pracownika lub współpracownika podczas zajęć/treningów, osoba ta ma obowiązek do niezwłocznego zgłoszenia zaistniałej sytuacji Właścicielowi Firmy – osobie odpowiedzialnej za realizację Polityki ochrony dziecka w celu podjęcia kroków mających na celu ocenę sytuacji.
  3. W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa lub zagrożenia dobra dziecka pracownicy/trenerzy podejmują niezwłocznie interwencję prawną.
  4. Decyzję o interwencji podejmuje zespół w składzie:
    • osoba, która pozyskała informację,
    • Właściciel Firmy,
  5. Decyzję o podjęciu interwencji polegającą na przesłaniu zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa do prokuratury zatwierdza Właściciel firmy „Szkoła Zdrowia”. Równolegle personel firmy świadczy pomoc i udziela wsparcia dziecku oraz jego niekrzywdzącemu rodzicowi/opiekunowi prawnemu. W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia dziecka, pracownik, który pozyskał taką informację, niezwłocznie podejmuje interwencję poprzez natychmiastowe powiadomienie telefoniczne Policji lub służb ratunkowych. Czynności związane z interwencją muszą zostać udokumentowane przez Właściciela Firmy – sprawującego nadzór nad realizacją Polityki Ochrony Dzieci.
  6. W przypadku, gdy podejrzanym o skrzywdzenie jest osoba spośród personelu, zostaje on natychmiast odsunięty od pracy z dziećmi na czas wyjaśnienia sprawy. Decyzję o dalszej współpracy podejmuje Właściciel Firmy.

Rozdział VIII

Zasady ochrony dostępu do Internetu

W trakcie zajęć, treningów dziecko nie ma możliwości swobodnego dostępu do Internetu dostarczanego przez organizatora zajęć/treningów. Dzieci korzystają z własnych urządzeń, które mają możliwość łączenia się z siecią Internet. Odpowiedzialność za dostęp do niewłaściwych treści, na prywatnych urządzeniach ponoszą opiekunowie.

Rozdział IX

Skarga na działanie personelu

Dzieci i ich rodzice (opiekunowie) mogą składać skargi na działanie pracownika wybierając jeden z poniższych kanałów komunikacji:

  1. Drogą e-mailową na adres: szkolazdrowia1@gmail.com
  2. Osobiście w miejscu prowadzenia działalności, Kryta Pływalnia ul. 3 Maja 36a Czerwionka-Leszczyny, zgłosić się do Właściciela Firmy.

Rozdział X

Zasady ochrony danych osobowych dziecka i wizerunku dziecka

  1. Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE, zwanym RODO i powiązanymi z RODO aktami prawnymi.
  2. Personel „Szkoły Zdrowia” jest zobowiązany do zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza oraz sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
  3. Personel firmy musi zostać pouczony, aby nie udostępniali informacji o dzieciach osobom nieuprawnionym i przedstawicielom mediów bez uzyskania uprzednio stosownej zgody od opiekuna prawnego dziecka z zastrzeżeniem wydanej zgody w Formularzu zgłoszeniowym.
  4. Zarejestrowane obrazy powinny się koncentrować w czynnościach sportowych wykonywanych przez dzieci i w miarę możliwości przedstawiać grupy dzieci.
  5. Wszelkie podejrzenia i problemy dotyczące nieodpowiednich wizerunków dzieci należy zgłaszać i rejestrować, podobnie jak inne niepokojące sygnały, dotyczące zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.
  6. Zabrania się ujawniania szczegółów dotyczących miejsca zamieszkania czy zainteresowań dzieci.

Rozdział XI

Monitoring stosowania Polityki

  1. Osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci jest Mirosław Michalik Właściciela Firmy „Szkoła Zdrowia”.
  2. Osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci:
    1. monitoruje realizację Polityki
    2. reaguje na sygnały naruszenia Polityki
    3. sporządza w razie interwencji kartę interwencji stanowiącą załącznik nr 2 niniejszej Polityki.

      3. Właściciel Firmy wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza                                     pracownikom nowe brzmienie Polityki.

Rozdział XII

Przepisy końcowe

Polityka Ochrony Dzieci w Firmie „Szkoła Zdrowia” wchodzi w życie z dniem jej zatwierdzenia przez Właściciela Firmy.

Jeśli zauważysz niepokojące zachowania u dziecka, reaguj !!!

Zadzwoń bezpłatnie:

Centrum Dziecka i Rodziny – tel. 22 616 16 69

Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci – tel. 800 100 100

Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka – tel. 800 12 12 12

Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży – Tel. 116 111

Poradnia telefoniczna „Niebieska linia” – Tel. 116 123

Numer alarmowy – Tel. 112

Załącznik nr 1 – Oświadczenie o zapoznaniu się z Polityką Ochrony Dzieci

Załącznik nr 2 – Karta Interwencji